Sema ayinlerine gitmeyi aksatıyordum son zamanlarda. Geçen cumartesi İstanbul'dan Mustafa'yı beklerken bir uğrayayım dedim. Mahşeri kalabalık... e tabi cumartesi akşamı kalabalık olması bekleniyor ama bu kadar değil. İçeri girip 3-5 dakika bakındıktan sonra anlaşıldı işin aslı. Yo hayır ramazan olduğundan değil.
Aman Yarabbi...Bir tarafta lokmalar dökülüyor, bir tarafta macuncu, bir tarafta da avea köşesi var. Ah be sayın hocam eyvallah, cemaat gelsin millet kahveye gideceğine burada takılsın diye çay veriyordunuz da şimdi bunlar nereden çıktı. Ama tekkenin bahçeyi görseniz, sanki temenyeri aile çay bahçesi...
Perdeye yansıtılmış görüntüsünde hocaefendi güzel ahlaktan bahsediyor ama aveacı oğlan bir kızımızı ucuz tarifelerle kandırmış olacak ki, arkadaşına 2-3 dakika önce verdiği önemli kararı açıklıyor. "Ben aveyaya geçicem." Diğer konulardan bahseden diğer izle(me)yicilerin sesleri ile birlikte dersi dinlemek zorlaşıyor haliyle. Lokmalar dağıtıldıkça doluluktaki zirvemiz aşağı seviyelere çekiliyor. Ayin başlarken biraz daha azalıyor.
Tabi bunlar bizi ilgilendirmiyor. Biz kafayı boşaltmış şekilde ortamdan ayrılıyoruz.
